Een in 1921, voor de familie Mercier gebouwd landhuis. Het huis is gebouwd naar een ontwerp van de architect J.C. van Epen, in een voor de bouwtijd karakteristieke, aan de Amsterdamse School verwante expressionistische bouwstijl. Het huis is aan de achterzijde vergroot, maar heeft het oorspronkelijke aanzien grotendeels behouden. Ook een belangrijk deel van het interieur is in originele staat bewaard. Het huis staat op de grens van de villaparken Nimrodpark en Diergaardepark, die beide deel uitmaken van het Noordwestelijke Villagebied. Omschrijving Het huis is vanaf de openbare weg vrijwel geheel door geboomte en rondom het huis staande beplanting aan het oog onttrokken. De beschrijving is derhalve summier en voornamelijk gebaseerd op gegevens op de bouwtekeningen in het streekarchief. Het in schone baksteen opgetrokken huis had oorspronkelijk een kruisvormige plattegrond. Een klein deel van het huis staat onder een kapdeel dat de vorm heeft van een mansardedak. De rest staat met twee bouwlagen onder een schilddak. De gevels van het huis zijn asymmetrisch ingedeeld en zijn voorzien van recht gesloten gevelopeningen. De op de straat gerichte gevel bevat onder meer twee stel openslaande terrasdeuren en heeft een vijfzijdige middenrisaliet. Tegen beide zijgevels staat een deels uitgemetselde schoorsteen, die de daklijst doorsnijdt. Waardering Het landhuis is van algemeen belang vanwege de cultuurhistorische, de architectuurhistorische en de ensemblewaarde, alsmede vanwege de gaafheid. Het landhuis heeft cultuurhistorische waarde als een bijzondere uitdrukking van een typologische ontwikkeling in de bouw van woonhuizen voor de beter gesitueerden. Het landhuis is van architectuurhistorisch belang vanwege de kwaliteit van het ontwerp en vanwege de voor de bouwtijd kenmerkende hoofdvorm, materiaalgebruik en detaillering. Het landhuis heeft ensemblewaarde en stedenbouwkundige waarde vanwege de situering, vanwege de sterke architectonische en stedenbouwkundige samenhang met de villabebouwing aan de `s Gravelandseweg en als een bijzonder onderdeel van de villaparken in het Noordwestelijke Villagebied, waarmee het een belangrijke historisch-ruimtelijke relatie heeft. Het landhuis is tevens van belang vanwege de herkenbaarheid en de grote mate van gaafheid van het exterieur.